ปทุมธานี ผู้ว่าฯมอบทุนการศึกษา เผยชีวิตเคยผ่านจุดนี้จนเป็นแรงผลักดันปลุกให้ลุกขึ้นสู้จนประสบความสำเร็จ
เมื่อวันที่ 30 พ.ย.63 ที่โรงเรียนวัดจุฬาจินดาราม ตำบลบึงกาสาม อำเภอหนองเสือ จังหวัดปทุมธานี นายชัยวัฒน์ ชื่นโกสุม ผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี เป็นประธานในพิธี มอบทุนสนับสนุนการศึกษา จำนวน 20 ทุนๆ โดยมอบให้แก่เด็กนักเรียนที่มีฐานะยากจนและขาดโอกาสในการพัฒนาคุณภาพชีวิต โดยมีนายสมชาย ตรีณาวงษ์ นายอำเภอหนองเสือ นางสาวฐิต์ณัฐ สมบัติศิริ วัฒนธรรมจังหวัดปทุมธานี ดร.พิศุทธิ์ กิติศรีวรพันธุ์ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่ประถมศึกษาปทุมธานีเขต 2 นายไพศาล ศรีธเนศสกุล นายกองค์การบริหารส่วนตำบลบึงกาสาม นายสุรศักดิ์ สังกรแก้ว นายกเทศมนตรีตำบลหนองเสือ พ.ต.อ.จักรกริศน์ โฉสูงเนิน ผกก.สภ.หนองเสือ นายสุทิน ยิ้มถนอม ผู้อำนวยการโรงเรียนวัดศรีสโมสร ผู้บริหาร ครูและบุคลากรทางการศึกษาอำเภอหนองเสือ ร่วมพิธีมอบทุนการศึกษา
นายชัยวัฒน์ ชื่นโกสุม ผู้ว่าราชการจังหวัดปทุมธานี กล่าวให้โอวาทเด็กนักเรียนที่รับทุนการศึกษาฟังว่า วันนี้ลุงดีใจที่ได้มาร่วมมอบทุนการศึกษา ทำให้คิดย้อนไปตอนที่อยู่ ป.3 ได้รับทุนการศึกษาครั้งแรกจากนายแพทย์ทวีศักดิ์ เจ้าสกุล ผู้อำนวยการโรงพยาบาลวังสะพุง ได้ทุนการศึกษา 70 บาท เงิน70 บาทสมัยนั้นถือว่ามีค่ามาก ทำให้มีกำลังใจในการศึกษาเล่าเรียน ความขาดแคลนความยากจนอาจจะไม่ใช่อุปสรรคหรือปัญหาสำคัญ ขอให้ลูกๆนักเรียนได้ตั้งใจและมีความพยายามและได้ใช้ความพยายามของตัวเองอย่างเต็มที่ ลุงก็ไม่ได้แตกต่างจากนักเรียนที่อยู่ในห้องนี้ ไม่ให้ความยากจนมาเป็นอุปสรรคมาขัดขวางในความตั้งใจ เพราะชีวิตลุงกับชีวิตลูกๆมีความคล้ายกัน ก็คือความยากจนเหมือนกัน พอจบป.6 ลุงก็ไม่ได้เรียนหนังสือต่อ แต่ดีใจที่คุณครูบอกเมื่อสักครู่ว่าว่าลูกๆ เวลาปิดเทอมก็ดี ตอนมีเวลาว่างก็ดี ไปทำมาหากินช่วยผู้ปกครองเหทือนกันกับลุง พอจบ ป.6 ก็ไม่ได้เรียนต่อไป
เป็นกระเป๋ารถเมล์สายอำเภอวังสะพุงไปจังหวัดเลย ได้รับเงินค่าจ้างวันละ 20 บาท ต้องพยายามหาเงินทุกรูปแบบไม่ว่าจะเป็นช่วยแม่ขายข้าวแกง ขายข้าวต้มมัดหรือเก็บเม็ดมะขามมาคั่วขาย หลังจากเป็นกระเป๋ารถเมล์อยู่ปีครึ่งก็ได้หวนกลับมาเรียน กศน.แล้วก็ปั้นอิฐไปด้วยโดยมีรายได้จากการปั้นอิฐวันละ25บาท“พอเก็บเงินได้สักพักหนึ่งก็ไปลงเรียน กศน.และสอบเทียบไปด้วย พอสอบเทียบ ม.3 ได้ เรียน กศน.จบ ม.3 ก็ไม่มีเงินอยู่ดีที่จะไปเรียนต่อมัธยมปลาย ก็เลยมาลองเปลี่ยนอาชีพดูว่า เอ๊ะ ถ้าเรามาปั่นสามล้อ และไปขอหลวงพ่ออยู่วัด จะทำให้เราพอเรียนต่อได้ไหม ก็ปรากฏว่าโชคดีที่ ม.ปลาย เขามีภาคค่ำด้วย ก็ไปเรียนที่โรงเรียนเลยพิทยาคม แต่เป็นโรงเรียนภาคค่ำ กลางวันก็ปั่นสามล้อ แต่ค่าที่พักไม่ต้องเสีย เนื่องจากว่าไปอาศัยอยู่วัดเลยหลง(วัดศรีสุทธาวาสฯ) พอมีค่าเทอมมีเงินใช้จนจบ ม.6 และต่อสู้ชีวิตมาจนได้เป็นผู้ว่าราชการจังหวัดต้องขอคุณความจนที่สอนให้เราต้องสู้ ตรงนี้ก็ขอให้ลูกๆได้เอาความขาดแคลนได้เอาความยากจนเป็นครูคนหนึ่งในการต่อสู้ ถ้าพวกเรามีความพยายามมีความมุ่งมั่น ความสำเร็จก็รอเราอยู่ในการประกอบอาชีพ ก็หวังว่าความยากจนก็ดี ความขัดสนก็ดี ความไม่พร้อมก็ดี จะเป็นครูที่ดีที่จะทำให้เรามีชีวิตที่จะต่อสู้ เพื่อที่จะให้เรามีชีวิตที่ดี และเราก็จะได้มีโอกาสในการทำงานเพื่อบ้านเพื่อเมืองที่เป็นที่รักยิ่งของเรา
