สุพรรณบุรี  ญาติโยมแห่ใส่บาตรและน้องส่งหลวงตาบุญชื่นวันที่2 แน่นวัดแน่นถนน

สุพรรณบุรี  ญาติโยมแห่ใส่บาตรและน้องส่งหลวงตาบุญชื่นวันที่2 แน่นวัดแน่นถนน
จากกรณีการเดินทางของ “หลวงตาบุญชื่น ปัญญาวุฑโท” พระธุดงค์สายวัดป่าชื่อดัง วัย 72 ปี ซึ่งขณะนี้กำลังเดินเท้าเปล่าจากจังหวัดภูเก็ต เพื่อไปยังจังหวัดนครพนม ซึ่งเป็นบ้านเกิด รวมระยะทางกว่า 1,500 กิโลเมตร ตลอดเส้นทางมีสาธุชนชาวพุทธเฝ้ารอถวายปัจจัย น้ำดื่มและสิ่งของต่าง ๆ ตลอดเส้นทางแต่หลวงตาปฏิเสธรับปัจจัย ส่วนของที่รับมาก็จะให้กับโรงเรียนและชาวบ้านที่เดือดร้อนในเส้นทางที่ธุดงค์ผ่าน


ความคืบหน้าในเมื่อคืนวันที่ 21 ธันวาคม 2564 ซึ่งเป็นวันที่ 2 ของการธุดงค์ โปรดญาติโยมในพื้นที่ อำเภอสองพี่น้องและอำเภอบางปลาม้า ซึ่งเป็นที่ 41 ของการเดินธุดงค์ด้วยเท้าเปล่าโปรดญาติโยมสาธุชน จากจังหวัดภูเก็ต ไปอำเภอโพนสวรรค์ จังหวัดนครพนม ของหลวงตาบุญชื่น โดยเมื่อคืนวันที่ 21 ธันวาคมหลวงตาบุญชื่น ได้แวะพักที่วัดสวนหงส์ อำเภอบางปลาม้า โดยช่วงเย็นหลวงตา ได้สวดมนต์ทำวัตรเย็น มีญาติโยมที่เคารพศรัทธา ทั้งในพื้นที่จังหวัดสุพรรณบุรี และต่างจังหวัด ได้เดินทางมากราบนมัสการขอพร รับฟังการสนทนาธรรมของหลวงตากันจำนวนมาก
ช่วงเวลา 05.44น.วันที่ 22 ธันวาคม หลวงตาบุญชื่น ร่วมกับพระครูโกศลธรรมานุสิฐ, ดร. รองเจ้าคณะอำเภอบางปลาม้า เจ้าอาวาสวัดสวนหงส์ และพระลูกวัด ได้ออกรับบิณฑบาตโปรดญาติโยมสาธุชนที่เคารพศรัทธา มีว่าที่ร้อยตรีธีระพล โชคนำชัย นายอำเภอบางปลาม้า และญาติโยมจำนวนหลายร้อยคนต่างพาครอบครัวลูกหลานลูกเล็กเด็กแดง นำสิ่งของน้ำดื่ม ต่างๆมาใส่บาตรกันที่บริเวณลานวัด จากนั้นสาธุชน และชาวบ้านที่มาร่วมทำบุญใส่บาตรหลวงตายังอยู่รอจนหลวงตาออกเดินธุดงค์ เพื่อจะได้น้อมส่งหลวงตาด้วย


หลังจากนั้นหลวงตาได้ฉันภัตตาหารเช้าเสร็จ ได้ให้พรญาติโยมที่มาใส่บาตร จากนั้นเวลา 07.09 น.หลวงตาบุญชื่น พร้อมคณะลูกศิษย์ได้เริ่มออกเดินธุดงค์เพื่อโปรดญาติโยมสาธุชน ออกจากวัดสวนหงส์ อำเภอบางปลาม้า ด้วยเท้าเปล่า ไปตามถนนสาย 340 สุพรรณบุรี-ชัยนาท ผ่านพื้นที่อำเภอเมืองสุพรรณบุรี มุ่งหน้าเข้าเขตอำเภอศรีประจันต์ ระหว่างทางที่หลวงตาบุญชื่น เดินธุดงค์ผ่าน ได้มีญาติโยมสาธุชน ได้นำสิ่งของ น้ำดื่ม ยารักษาโรค ดอกไม้ พวงมาลัย และผ้าตรัย มารอถวายและน้อมส่งหลวงตา กันด้วยใบหน้าที่มีแต่รอยยิ้มและอิ่มบุญกัน


ชาวบ้านที่มาถวายของหลวงตาบางคนกลั้นความรู้สึกและน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เนื่องจากมีความรู้ปราบปลื้มที่มีโอกาสได้ทำบุญกับหลวงตาซึ่งพระสงฆ์สายป่า เป็นพระผู้ปฏิบัติ ดีปฏิบัติชอบ ทำให้ชาวบ้านสาธุชนทั่วสารทิศจำนวนมากเกิดความเคารพศรัทธาและติดตามข่าวสารของตาอยู่ตลอดเมื่อมีโอกาสจึงมาร่วมทำบุญ ส่วนจุดหมายปลายทางในการเดินธุดงค์ของหลวงตานั้นไม่สามารถกำหนดจุดพักได้ ซึ่งต้องขึ้นอยู่กับหลวงตาจะกำหนด


บรรยากาศการน้อมถวายการต้อนรับหลวงตาตลอดเส้นทางที่หลวงตาเดินธุดงค์ผ่านจะมีชาวบ้านสาธุชนผู้ใจบุญ นำดอกดาวเรืองมาโปรย บนพื้นถนนเพื่อหลวงตาได้เดินตามความเชื่อที่ว่าชีวิตการงานจะได้เจริญรุ่งเรือง หลังจากหลวงเดินผ่านแล้วต่างก็จะเก็บกวาดเอากลีบดอกดาวเรืองกลับไปบูชา เพื่อความเป็นสิริมงคลแก่ตนเองและครอบครัวต่อไป
ภัทรพล พรมพัก/สุพรรณบุรี